Eugène Guillevic "Les Rocs" / Eugène Guillevic "Skały"

EUGENE GUILLEVIC (Carnac, Morbihan, 5 août 1907 - Paris, 19 mars 1997)

"LES ROCS"

I
Ils ne le sauront pas les rocs,
Qu'on parle d'eux.

Et toujours ils n'auront pour tenir
Que grandeur.

Et que l'oubli de la marée,
Des soleils rouges.

II
Ils n'ont pas le besoin du rire
Ou de l'ivresse.

Ils ne font pas bruler
Du souffre dans le noir.

Car jamais
Ils n'ont craint la mort.

De la peur
Ils ont fait un hôte.

Et leur folie
Est clairvoyante.

III
Et puis la joie

De savoir la menace
Et de durer.

Pendant que sur les bords,
De la pierre les quitte

Que la vague et le vent grattaient
Pendant leur sieste.

IV
Ils n'ont pas a porter leur face
Comme un supplice.

Ils n'ont pas a porter de face
Ou tout se lit.

V
La danse est en eux,
La flamme est en eux,
Quand bon leur semble.

Ce n'est pas un spectacle devant eux,
C'est en eux.

C'est la danse de leur intime
Et lucide folie.

C'est la flamme en eux
Du noyau de braise.

VI
Ils n'ont pas voulu être le temple
Ou se complaire.

Mais la menace est toujours là
Dans le dehors.

Et la joie
Leur vient d'eux seuls,

Que la mer soit grise
Ou pourrie de bleue.

VII
Ils sentent le dehors,
Ils savent le dehors.

Peut-être parfois l'auront-ils béni
De les limiter:

La toute puissance
N'est pas leur faible.

VIII
Parfois dans leur nuit
C'est un grondement
Qui longtemps résonne.

Et leur grain se noie
Dans un vaste éffroi:

Ils ne savaient plus
Qu'ils avaient une voix.

IX
Il arrive qu'un bloc
Se détache et tombe,

Tombe a perdre haleine
Dans la mer liquide.

Ils n'étaient donc bien
Que des blocs de pierre,

Un lieu de la danse
Que la danse épuise.

X
Mais le pire est toujours
D'être en dehors de soi
Quand la folie
N'est plus lucide.

D'être le souvenir d'un roc et l'etendue
Vers le dehors et vers le vague.

Calendrier solaire, symbole de virilité, champs des morts ou culte des pierres ? Une mystérieuse fascination entoure le site mégalithique de Carnac. La croyance populaire attribua aux fées et aux géants l'origine des mégalithes. © "La France mystérieuse", Claude Arz, Photo: Franck Fouquet

***

Kalendarz słoneczny, symbol męskości, cmentarzysko czy kult kamieni? Tajemnicza fascynacja otacza megalityczne miejsce w Carnac. Popularne wierzenia powstanie megalitów przypisują wróżkom i olbrzymom. © "La France mystérieuse", Claude Arz,  Zdjecie: Franck Fouquet 

EUGENE GUILLEVIC (Carnac, Morbihan, 5 sierpnia 1907 - Paryż, 19 marca 1997)

"SKAŁY"

I
Nie będą wiedzieć skały
Że o nich mowa.

I tylko wielkością
Będą trwały.

Zapomnieniem przypływów, odpływów,
Czerwonych słońc.

II
Niepotrzebny im śmiech
Ani upojenie.

W mroku
Nie zapalają siarki.

Bo nigdy
Nie bały się śmierci.

Strach
Uczyniły gościem.

Ich obłęd
Jest jasnowidzący.

III
A także radość

Że znają groźbę
I trwają

Kiedy po brzegach
Kamień je opuszcza

Który fala i wiatr kruszyły
W czasie ich sjesty.

IV
Nie muszą obnosić twarzy
Tylko: "Za karę".

Nie muszą obnosić twarzy
W której wszystko się czyta.

V
Jest w nich taniec,
Jest w nich płomień,
Kiedy im się spodoba.

To spektakl nie przed nimi
Ale w nich samych.

To taniec ich wewnętrznego
I olśnionego szaleństwa.

To płomień
Jądra żaru.

VI
Nie chciały być światynią,
By się w niej lubować.

Ale groźba jest zawsze tutaj,
Na zewnątrz.

I radość
Czerpią tylko z siebie.

Czy morze jest szare
Czy zgniłe błękitem.

VII
Czują, co zewnętrzne,
Wiedzą, co zewnętrzne.

Może czasem błogosławią
To co je ogranicza:

Potęga
Nie jest ich słabą stroną.

VIII
Niekiedy w nocy
Pomruk słychać
Który echo przeciąga.

I ziarnistą bryłą
Toną w wielkiej trwodze:

Zapomniały już
Że głos mają.

IX
Czasem blok kamienny
Odrywa się i spada,

Spada w oka mgnieniu
Do płynnego morza.

A więc były tylko
Blokami kamienia,

Miejscem tańca
Gdzie taniec wygasa.

X
Ale najgorsze
To być poza sobą
Kiedy szaleństwo
Nie jest już świadome.

Być wspomnieniem skały i się rozprzestrzeniać
Ku temu, co na zewnątrz i co nieuchwytne.

tłum. Krzysztof Jeżewski

Photo/Zdjęcie: Josiane Chevalier

Je te remercie, Monique. : )
Dziękuję Ci, Moniko. : )

Comments

[Josiane Chevalie]

Bonjour

Je suis très surprise qu'une de mes photos dites sous copyrith soit sur votre site ,vous y avez mentionné mon nom ok ,mais il aurait été courtois de m'en faire la demande

Cordialement

Josiane